Próbka poddawana badaniom metalograficznym musi zostać najpierw odpowiednio przygotowana, co nazywa się jej preparatyką. Procedury metalograficzne określają kilka kroków, które należy wykonać, aby próbka była gotowa do przeprowadzenia na niej obserwacji mikroskopowych, z czego niektóre wykonuje się nie przy wszystkich materiałach i badaniach.
Przebieg preparatyki próbki metalograficznej
Niezależnie od badanego materiału, najpierw należy pobrać próbkę do obserwacji. W przypadku dużych przedmiotów pobiera się zwykle kilka próbek z różnych jego miejsc, aby móc uzyskać pełen obraz struktury materiału, z którego się składa. Dokładne zalecenia wytyczne poboru próbek zależą od właściwości materiału, który poddaje się badaniom.
Procedury metalograficzne zakładają, że inkludowanie próbki w żywicy nie jest obowiązkowym krokiem jej preparatyki, jednak bywa niezbędne. To dobry sposób na ustabilizowanie próbki o niewielkim rozmiarze i dodatkowe zabezpieczenie jej przed ewentualnymi uszkodzeniami. Żywice do inkludowania różnią się między sobą sposobem utwardzenia i innymi właściwościami dobieranymi pod kątem przeprowadzanych badań.
Ostatnim obowiązkowym krokiem preparatyki próbek metalograficznych jest ich szlifowanie i następnie polerowanie. W ten sposób usuwa się ich odkształcenia i rysy, które mogłoby stać się źródłem fałszywych kontrastów podczas obserwacji pod mikroskopem.
Dla ujawnienia struktury badanego materiału ostatnim krokiem przygotowania próbki może być jej trawienie. Nie jest to obowiązkowa procedura, jednak często pozwala na stworzenie pełnego obrazu struktury próbki.
